| |
 |
|
|
Ενδιαφέροντα μέρη στη Μάνη |
||
Σπήλαια Διρού |
||
 |
Αφήνοντας την κεντρική οδική αρτηρία λίγο νοτιότερα της Αρεόπολης, στον Πύργο Διρού, κατεβαίνει ως την παραλιακή θέση των σπηλαίων Γλυφάδα (ή Βλυχάδα), Καταφύγιο και Αλεπότρυπα. Κάτω απ’ τα μανιάτικα χώματα κρύβεται μια ανείπωτη ομορφιά, το ωραιότερο λιμναίο σπήλαιο στον κόσμο. Είναι υπόγειος ποταμός και αναπτύσσεται σε δύο κύριους παράλληλους διαδρόμους με αρκετούς δευτερεύοντες. Η εξερεύνηση του σπηλαίου ξεκίνησε στο 1949 από το ζεύγος των σπηλαιολόγων Ιωάννη και Άννας Πετροχείλου, της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας. Το 1958 ξεκίνησε η αξιοποίησή του και το 1963 λειτούργησε με χερσαίο τμήμα 600 μ. Το 1979 ανακαλύφθηκαν και νέα τμήματα, χαρτογραφήθηκαν χερσαίοι και λιμναίοι διάδρομοι, ώστε σήμερα το συνολικό μήκος του να φτάνει τα 6000 μ. Το σπήλαιο αποτελείται από σταλακτίτες και σταλαγμίτες, και παλαιότερα ήταν χερσαίο, όμως με την πάροδο των αιώνων η στάθμη του νερού ανέβηκε από τη θάλασσα και έτσι οι σχηματισμοί των σταλακτιτών μοιάζουν με λευκές κολώνες που βγαίνουν μέσα από το νερό. Όσες φορές και εάν επισκεφθεί κανείς τα Σπήλαια Διρού δεν χορταίνει το μάτι του να παρακολουθεί με θαυμασμό το τι του έχει προσφέρει σαν δώρο η φύση. Για 45 λεπτά σε μια διαδρομή δαιδαλώδη, ο επισκέπτης μένει άφωνος. |
|
Κελεφά |
||
 |
Η Ιστορία της Κελεφάς χάνεται στα βάθη των αιώνων. Για πρώτη φορά το όνομα «Κελεφά» αναφέρεται σε επίσημα έγγραφα το 1495. Τι γίνεται όμως πριν από την χρονολογία αυτή; Δεν υπήρχε το χωριό της Κελεφάς; Υπήρχε με άλλο όνομα; ή ήταν ένα μικρό χωριό που βρισκόταν κάτω από την σκιά του Ιστορικού Οιτύλου και έτσι οι πηγές γι' αυτό σιγούν; Για όλα αυτά και για πολλά άλλα καλείται ο Ιστορικός του σήμερα και ο κάθε ενδιαφερόμενος Κελεφιώτης να ερευνήσει με αντικειμενικότητα και ενδιαφέρον για την ανακάλυψη των προγονικών του καταβολών. Στην κατεύθυνση αυτή αγωνίζεται η παρούσα ιστοσελίδα και το υπό έκδοση βιβλίο του Γεωργίου Δημ. Γλετζάκου για την Ιστορία της Κελεφάς του χθες και του σήμερα. |
|
Μυστράς |
||
 |
Ο Μυστράς ήταν Βυζαντινή πολιτεία της Πελοποννήσου και απέχει έξι χιλιόμετρα ΒΔ της Σπάρτης. Σήμερα είναι ερειπωμένος και αποτελεί πολύτιμη πηγή για τη γνώση της ιστορίας, της τέχνης και του πολιτισμού των δύο τελευταίων αιώνων του Βυζαντίου. Η ιστορία "της νεκρής πολιτείας" σήμερα του Μυστρά αρχίζει από τα μέσα του 13ου αιώνα όταν συμπληρώθηκε η κατάκτηση της Πελοποννήσου απο τους Φράγκους. Το 1249 ο Γουλιέλμος Β' Βιλλαρδουίνος έκτισε το κάστρο του στην ανατολική πλευρά του Ταϋγέτου, στην κορυφή ενός υψώματος με απότομη και κωνοειδή μορφή που λεγόταν Μυστράς ή Μυζυθράς λόγω του σχήματός του ή εκ του ονόματος του παλαιότερου ιδιοκτήτη που λεγόταν Μυζηθράς. |
|
Ρίντομο/Φαράγγι Ριντόμου |
||
 |
The Rindomo Gorge (aka Altomira Gorge) descends from the peak of Profitis Ilias (Taygetos summit) and is accessible through 2 routes: either via Kambos or via Proastio. A jeep is recommended for this excursion, but if you're fit and up for it the climb is well worth the effort. Here, you can see the Monastery of Profitis Ilias, which contains some very fine frescoes and the deserted village of Pigadia, as well as impeccable views of the Messinian Gulf, southern Mani and the Taygetos. The atmosphere is a little bit foreboding – this is not a place for the faint-hearted – because the vistas that drop steeply away are literally breathtaking in their grandeur. |
|
Ταΰγετος |
||
 |
The Taygetos is a mountain range in the southern Peloponnese which extends about 100 km north from the southern end of Cape Matapan (aka Tenaro) in the Mani Peninsula. It rises to about 2,410 metres at its summit, Profitis Ilias (Saint Elias). Although from Byzantine times up until the 19th century it was known as Pentedaktilos (Five Fingers), the mountain is actually named after Taygete who, according to ancient Greek mythology, was a nymph and companion of Artemis. The goddess, however, turned Taygete into a doe after Zeus pursued and raped the nymph. According to Pausanias, through Zeus, Taygete conceived Lacedaemon, the mythical founder of the ancient city of Sparta. Today, the Taygetos is home to a wide variety of fauna and flora, certain species of which exist only on this specific mountain range. |
|
Ταίναρο |
||
 |
Formerly known as Cape Matapan, Tenaro is at the southernmost point of mainland Greece. During the Second World War, the British won an important naval battle against the Italians here in 1941, but in ancient Greek times, this was the location of the temple of Poseidon, a temple which had an influential role in the ancient civilization of Tenaro. Because of its strategic position, the ancient city prospered from about 300 to 150 BC, but it was known to be a very dangerous place, full of mercenaries and prostitutes, and folklore had it that Tenaro was the entrance to the Hades' underworld. |
|
Βυρός/Φαράγγι Βυρού |
||
 |
The Viros Gorge is described as a sublime experience. Descending from the peak of Profitis Ilias (Taygetos summit), it unwinds into the seas of Kardamili Bay and, though the gorge is usually bone dry in the summer, its river in full spate is reported to be awesome in winter. There are numerous beautiful things to see on this hike: caves, cliffs, monasteries full of frescoes and, of course, wild life. Setting off from Kardamili, the Viros river bed soon narrows into a classic gorge; after a kilometre or so this opens out into a verdant valley. Paths lead off to the right (towards Aghia Sofia), but the real jewel of the Gorge is hidden in the trees to the left: the monastery of Lykaki whose interior is delectable. This church was built in 1570 but the frescoes date from 1783. The church is in a parlous state, but inside the frescoes inside are vivid and in an almost complete state. |
|
Ζαρνάτα |
||
 |
The castle of Zarnata in the village of Kambos is thought to be founded on an ancient city and, according to Pausanias, Nestor spent his childhood here. Venetian chronicles of the 13th century describe the place as being the home of pirates... |
